Home ->Dictionaries ->German/Dutch ->Translate Epoche

Translate Epoche from German to Dutch

Summary

German to Dutch: more detail...

Epoche:
- periode; epoch; epoche; tijdperk; tijdvak; era; tijdsgewricht; tijdsverloop
Wiktionary:
- Epoche → tijdperk
- Epoche → era, tijdperk, tijd, epoch, periode, tijdrekening, tijdsgewricht

German

Detailed Translations for Epoche from German to Dutch

Epoche:

Epoche [die ~] noun

die Epoche (Zeitabschnitt; Periode; Zeitraum; Frist; Zeitalter)
de periode; epoch; de epoche; het tijdperk; het tijdvak; de era; het tijdsgewricht; het tijdsverloop
- periode [de ~ (v)] noun
- epoch [znw.] noun
- epoche [de ~ (v)] noun
- tijdperk [het ~] noun
- tijdvak [het ~] noun
- era [de ~] noun
- tijdsgewricht [het ~] noun
- tijdsverloop [het ~] noun

Translation Matrix for Epoche:

Noun	Related Translations	Other Translations
epoch	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum
epoche	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum
era	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum	Jahreszählung; Zeitrechnung
periode	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum	Abschnitt; Periode; Spanne; Termin; Zeitabschnitt; Zeitraum; Zeitspanne; Zwischenzeit
tijdperk	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum
tijdsgewricht	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum
tijdsverloop	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum
tijdvak	Epoche; Frist; Periode; Zeitabschnitt; Zeitalter; Zeitraum

Synonyms for "Epoche":

Periode; Phase; Zeitabschnitt; Ära; Abstufung; Grad; Maß

Wiktionary Translations for Epoche:

Epoche

noun

ein längerer Zeitraum, der sich durch eine oder mehrere grundlegende Gemeinsamkeiten auszeichnet
- Epoche → tijdperk

Cross Translation:

From	To	Via
• Epoche	→ era; tijdperk; tijd; epoch	↔ age — particular period of time in history
• Epoche	→ periode; tijdperk; era; tijdrekening	↔ era — time period
• Epoche	→ periode	↔ period — history: period of time seen as coherent entity
• Epoche	→ tijdperk; tijdsgewricht	↔ époque — moment de l’histoire qui ordinairement marquer par quelque événement considérable.