Translate fall from Swedish to Dutch

Summary

Swedish to Dutch: more detail...

fall:
- casus; geval; kwestie; tuimelingen; buitelingen; naamval; buiteling; tuimeling; achteruitgang; inzinking; debacle; ineenstorting; ineenzakking; instorting
Wiktionary:
- fall → geval, rechtszaak, proces, val, ondergang, zaak, voorval, casus

Swedish

Detailed Translations for fall from Swedish to Dutch

fall
de casus; het geval; de kwestie
- casus [de ~ (m)] noun, plural
- geval [het ~] noun
- kwestie [de ~ (v)] noun
fall
de tuimelingen; de buitelingen
- tuimelingen [de ~] noun, plural
- buitelingen [de ~] noun, plural
fall (uppdrag)
de naamval
- naamval [de ~ (m)] noun
fall (kullerbytta)
de buiteling; de tuimeling
- buiteling [de ~ (v)] noun
- tuimeling [de ~ (v)] noun
fall (återfall; sammanbrott; hopfallande; instörtning)
de achteruitgang; de inzinking
- achteruitgang [de ~ (m)] noun
- inzinking [de ~ (v)] noun
fall (kollaps)
de debacle; de ineenstorting; ineenzakking; de instorting
- debacle [de ~] noun
- ineenstorting [de ~ (v)] noun
- ineenzakking [znw.] noun
- instorting [de ~ (v)] noun

Noun	Related Translations	Other Translations
achteruitgang	fall; hopfallande; instörtning; sammanbrott; återfall	avtagande; dämpning; minskning
buiteling	fall; kullerbytta
buitelingen	fall
casus	fall
debacle	fall; kollaps	fördärv; nedfall; olycka; skyfall; undergång
geval	fall	affär; angelägenhet; problem; problemfall; rättsfråga; sak; stridsfråga
ineenstorting	fall; kollaps
ineenzakking	fall; kollaps
instorting	fall; kollaps	kollapsa
inzinking	fall; hopfallande; instörtning; sammanbrott; återfall
kwestie	fall	affär; angelägenhet; fajta; fråga; problem; resultat; rättsfråga; sak; strida; stridsfråga; uppgift; utgang; ämne
naamval	fall; uppdrag
tuimeling	fall; kullerbytta
tuimelingen	fall

Cross Translation:

From	To	Via
• fall	→ geval	↔ case — instance or event as a topic of study
• fall	→ rechtszaak; proces	↔ case — legal proceeding
• fall	→ val	↔ drop — a fall
• fall	→ val; ondergang	↔ fall — loss of greatness or status
• fall	→ val	↔ fall — act of moving in gas or vacuum under the effect of gravity from a point to a lower point
• fall	→ geval	↔ Fall — Stochastik, Logik: das Eintreten eines Zustandes
• fall	→ val	↔ Fall — Physik: eine schnelle Abwärtsbewegung
• fall	→ val	↔ Fall — Seemannssprache: ein hängendes Tau
• fall	→ val	↔ Fall — die Art und Weise des Herabhängens von Stoffen o. Ä.
• fall	→ zaak	↔ Fall — Rechtswissenschaft, Polizei, Medizin: Untersuchungsgegenstand
• fall	→ geval; voorval; casus	↔ Kasus — bildungssprachlich, selten: Gegenstand, Vorkommnis