Summary
Swedish to Dutch: more detail...
- sluta:
-
Wiktionary:
- sluta → eindigen, einden, ophouden, beëindigen, opgeven, stoppen, schorten, seponeren, resulteren, uitkomen, volgen, voortkomen, voortspruiten, voortvloeien, belenden, grenzen aan, besturen, brengen, leiden, geleiden, voeren, uitgaan, uitlopen, uitstappen, uitstijgen, uittreden, bereiken, behalen, inhalen, reiken tot, leiden tot, uitdraaien op, uitlopen op, aflopen, uitraken, verlopen, afmaken, afsluiten, besluiten, uitmaken, voleindigen
Swedish
Detailed Translations for slutad from Swedish to Dutch
sluta:
Conjugations for sluta:
presens
- slutar
- slutar
- slutar
- slutar
- slutar
- slutar
imperfekt
- slutade
- slutade
- slutade
- slutade
- slutade
- slutade
framtid 1
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
framtid 2
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
conditional
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
perfekt particip
- har slutat
- har slutat
- har slutat
- har slutat
- har slutat
- har slutat
imperfekt particip
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
blandad
- sluta!
- sluta!
- slutad
- slutande
1. jag, 2. du/ni, 3. han/hon/den/det, 4. vi, 5. ni, 6. de
Translation Matrix for sluta:
Synonyms for "sluta":
Wiktionary Translations for sluta:
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• sluta | → eindigen; einden; ophouden | ↔ end — ergative, intransive: be finished, be terminated |
• sluta | → beëindigen | ↔ end — transitive: finish, terminate (something) |
• sluta | → opgeven | ↔ quit — to give up, stop doing something |
• sluta | → stoppen; ophouden | ↔ stop — come to an end |
• sluta | → schorten; seponeren | ↔ einstellen — etwas (eine Tätigkeit) nicht mehr ausüben |
• sluta | → resulteren; uitkomen; volgen; voortkomen; voortspruiten; voortvloeien; belenden; grenzen aan; besturen; brengen; leiden; geleiden; voeren; uitgaan; uitlopen; uitstappen; uitstijgen; uittreden; bereiken; behalen; inhalen; reiken tot; leiden tot; uitdraaien op; uitlopen op | ↔ aboutir — toucher par un bout. |
• sluta | → aflopen; eindigen; ophouden; uitgaan; uitlopen; uitraken; verlopen; afmaken; afsluiten; beëindigen; besluiten; uitmaken; voleindigen | ↔ finir — achever, terminer, arriver à échéance, cesser, finaliser. |